Gisteren, 2 februari, diende in Den Haag bij de Raad van State het beroep van Stichting Laka tegen een drietal transportvergunningen voor vervoer van uranium van en naar Urenco in Almelo. Laka is van mening dat er vanwege speculatie meer dan strikt voor verrijking noodzakelijk met uranium wordt gesleept.
Het begin van de zitting was meteen al vuurwerk: Na een jaar glashard ontkennen dat er via Urenco Nederland natuurlijk uranium naar het buitenland wordt doorgevoerd, gaf de minister van I&M dat bij de opening van de zitting opeens onomwonden toe. Maar, was nu haar nieuwe ‘line-of-defense’, het gaat bij het vergunnen van transport van A naar B niet om wat er precies bij B met het uranium gebeurt. Nee, zegt Laka, en dat is de crux: De rechtvaardiging voor die uraniumtransporten is verrijking. Als het uranium vervolgens niet bij Urenco wordt verrijkt, maar wordt doorgevoerd naar "elders", had het eerste transport (vanwege het ALARA-beginsel) naar Urenco niet mogen worden toegestaan.
Urenco (met een grote delegatie aanwezig) stelde vervolgens dat dit doorvoeren slechts zeer incidenteel plaatsvindt. Dit bleek alleen nergens uit. In de loop van de zitting bleek zelfs dat Tenex, de Russische concurrent van Urenco, in Rusland permanent capaciteit voor uraniumverrijking voor Urenco - die dus eigenlijk in Almelo plaats zou moeten vinden - heeft gereserveerd. Dus zo incidenteel als Urenco het wilde doen voorkomen, zijn die transporten niet. De verklaring van Urenco versterkte Laka alleen maar verder in haar vermoeden dat er bij Urenco met uranium wordt gespeculeerd.
Zo is het mogelijk dat uranium in Kazachstan wordt gemijnd, via Sint-Petersburg naar Rotterdam wordt verscheept, daar op de trein naar Frankrijk om te worden omgezet in UF6 (gasvormig uranium, vanwege verrijking), weer op de trein naar Almelo om te worden opgeslagen, dan weer op de trein naar Rotterdam en met de boot, terug naar Sint-Petersburg, daar met de trein naar Siberië om te worden verrijkt bij Tenex, weer trein-boot-trein terug naar Almelo om dan van Almelo met de trein naar Frankrijk om weer terug te worden geconverteerd naar vast Uraniumoxide (geschikt voor kerncentrales) en dan via de brandstoffabriek uiteindelijk naar de kerncentrale in Borssele.
Omdat de minister niet heeft onderzocht of (een deel van) het getransporteerde uranium überhaupt ter plekke in Almelo zal worden verrijkt, moeten de transportvergunningen (voor 49 duizend ton natuurlijk uraniumhexafluoride) volgens Laka vernietigd te worden.
In Urenco Almelo wordt voor ongeveer 30-40 kerncentrales uranium verrijkt. Het hele consortium heeft ongeveer 30 % van de wereldmarkt van uraniumverrijking in handen.
De aandacht van de media is nog niet heel groot, maar in de omgeving van Almelo wel. Op RTV-Oost een artikel en verder staat er in de papieren uitgave van Tubantia van vandaag een artikel.
Uitspraak over zes á 12 weken.