Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat plutonium in kerncentrale Borssele mogelijk inadequaat wordt beveiligd. Een onderzoeker van de Universiteit van Texas maakt dit op uit gesprekken die hij heeft gevoerd met staf van Borssele. Omdat plutonium, wat sinds 2014 in Borssele als splijtstof wordt gebruikt, ook geschikt is voor atoombommen, zijn de beveiligingseisen veel strenger dan die voor 'normale' splijtstof. Vorig jaar vertelde een directeur van de kerncentrale de onderzoeker in een interview echter dat verse plutonium-splijtstof net zo wordt beveiligd als verbruikte splijtstof. De onderzoeker, die het gebruik van plutonium in kerncentrales over de hele wereld heeft onderzocht, stelt dat, als dit klopt, de beveiliging van kernwapengevaarlijk plutonium in Borssele daarmee inadequaat is.
Laka roept de bevoegde instanties op om de beveiliging van Borssele-plutonium onmiddellijk te verbeteren en om het gebruik van proliferatie-gevoelige splijtstof, zoals plutonium, te verbieden.
Lees verder
Urenco opent op 7 juni een nieuwe installatie bij haar Engelse vestiging in Capenhurst: de Tails Management Facility. Deze installatie moet verarmd uranium (‘tails’) in de vorm van uraniumhexafluoride (UF6) omzetten in uraniumoxide (UO2). Uraniumoxide wordt gebruikt voor militaire toepassingen, als contragewicht in vliegtuigen, en, als er geen verder nut meer voor is, voor eeuwig opgeslagen als 
De verrijkingsfabriek in de VS van het Duits-Britse-Nederlandse Urenco, heeft het voornemen aangekondigd om uranium te verrijken tot 19,75 %. Dat is de maximale verrijkingsgraad om nog in de categorie laag-verrijkt uranium te vallen. De Nederlandse vestiging in Almelo heeft vergunning om uranium tot 6% te verrijken. Kerncentrales gebruiken uranium met een percentage van ongeveer 4-6 % splijtbaar uranium-235. Deze hogere verrijkingsgraad is noodzakelijk voor gebruik van het verrijkt uranium als brandstof in onderzoeksreactoren maar ook voor de ontwikkeling van nieuwe reactortypen. 
Afgelopen dinsdag vertrok een transport met verbruikte brandstof uit de kerncentrale Borssele naar La Hague in Frankrijk, waar het donderdag 
De realiteit lijkt langzaam weer in te dalen in de discussie (of was het gewoon een media-hype?) rond kernenergie. De minister laat weten dat er geen bedrijven zijn die het willen en de partijkas van de VVD lijkt ook niet groot genoeg. Na 2030 zou het misschien een optie kunnen zijn, zegt de minister in de Kamer, maar dat geldt voor ongeveer alles. Kunnen we ons nu weer focussen op het halen van de klimaatdoelen. Dat het ook niet echt florissant gaat met kernenergie wereldwijd is ook duidelijk, maar een paar voorbeelden van de afgelopen weken accentueert dat nog weer eens. 
Steeds vaker worden kernenergiewetvergunningen –transportvergunningen in het bijzonder- niet gepubliceerd. Het blijft dan bij een kennisgeving dat de vergunning is afgegeven, zonder details van wat waar en hoe. Reden is vaak ‘veiligheid cq beveiliging’. Een kopie van de vergunning krijgen is nog mogelijk, maar dan zijn alle wel details weggelakt. Maar hoe kan men –‘civil society’- die vergunningen dan nog controleren? Antwoord: dat kan ook niet. Onder de weggelakte gegevens blijken echter wel fouten te staan. 
Er is een opnieuw een vergunning afgegeven voor het transport van hoogverrijkt uranium naar Petten voor gebruik in targets de reactor daar. Dat is vreemd, want keer op keer wordt het einde van het gebruik van het hoogverrijkt uranium in de reactor aangekondigd. Nadat al eerder een einde was gekomen aan het gebruik van hoogverrijkt uranium in de kernbrandstof, beloofde Nederland dat na 2017 alleen nog maar het veel minder proliferatie gevoelige laagverrijkt uranium te gebruiken. Deze belofte wordt dus andermaal niet gehaald. 
Het Franse Areva levert 
Dat het nieuwe gebouw voor de opslag van verarmd uranium (VOG-2) bij de Covra is geopend, kan niemand ontgaan zijn. Het gebouw is uitsluitend voor het afval van de uraniumverrijkingsfabriek in Almelo en zal over ongeveer 15-20 jaar al vol zijn. Hoewel Urenco nooit eigendom van het uranium is dat het verrijkt, is in verrijkingscontracten wel opgenomen dat het afval –verarmd uranium- eigendom van Urenco wordt. En in het geval van Urenco Almelo dus in Nederland opgeslagen moet worden.