Vanmorgen heeft de Raad van State uitspraak gedaan in de procedures die door Laka (en 39 individuen) en Greenpeace (en 3 andere organisaties) zijn aangespannen tegen de toestemming om de kerncentrale Borssele tot 2034 in bedrijf te houden.
Eigenlijk valt de uitspraak samen te vatten met de standaard zin: "de beroepsgrond faalt". Alle beroepsgronden falen, veel partijen zijn niet-ontvankelijk verklaard (w.o. Laka) en van een aantal is de ontvankelijkheid (om proces-economische redenen) niet onderzocht. Maar van alles en iedereen is het beroep, "voor zover ontvankelijk, ongegrond."
Verder is er eigenlijk niet veel over te vertellen. Behalve dat wij overwegen om aan het Compliance Committee van het Aarhus-verdrag te vragen de Nederlandse Staat te verzoeken toch een milieueffectrapport voor de levensduurverlenging van KCB te verlangen van EPZ.
Teleurstellend, dus. Een aantal punten zijn ook niet behandeld: het feit dat alle vergunningen voor kerninstallaties voor onbepaalde tijd zijn afgegeven en er dus eigenlijk nooit sprake is van veranderen van vergunningen bij levensduurverlengingen.
Iets wat ook niet behandeld wordt is de 20 km zone waarbinnen mensen moeten wonen om belanghebbende te zijn en dus ontvankelijk te worden verklaard. Laka vindt die limitering van 20 km onzin (de gevolgen van kernongevallen hoeven zich niet te beperken tot 20 km) en heeft daar een belangrijk punt van gemaakt. Niets daarover in de uitspraak.
Er zijn nog een aantal punten die niet specifiek behandeld worden in de uitspraak., maar goed, deze juridische procedure is nu voorbij: er is geen beroepsmogelijkheid..
Niet-ontvankelijkheid Laka
Zoals gezegd is Laka niet ontvankelijk verklaard. Met als grond dat Laka in haar statuten niet heeft staan dat procedures voeren een van haar taken is. Laka verweert zich door haar staat van dienst aan te tonen en vindt dat dat belangrijker is dan een formulering in (vaak oude) statuten. Maar de Raad van State lijkt hoofdzakelijk naar de letterlijke tekst van de statuten te hebben gekeken en dat nauw te hebben geïnterpreteerd.
We weten nu dus zeker dat we onze statuten aan moeten passen aan de moderne tijd en het voeren van juridische procedures (al worden we daar niet heel blij van).
En dan: we gaan natuurlijk gewoon verder: iets wijzer en misschien ook wel iets minder naïef.
Feit blijft dat de kerncentrale steeds meer een blok aan het been van eigenaar Delta wordt bij het vinden van strategische bedrijfskeuzes. Iets dat de komende tijd steeds duidelijker zal worden.
De uitspraak staat hier.