De gemeente Delfzijl heeft besloten dat in het nieuwe bestemmingplan van het Chemiepark Delfzijl de mogelijkheid van een kerncentrale weggestreept wordt. Die bestemmingsplannen dateren nog uit 1952 en 1965 en waren aan actualisatie toe. Veel gejuich in Groningen: 'komst kerncentrale onmogelijk gemaakt'. Maar ietwat voorbarig: het Chemiepark was al lang geen mogelijkheid meer. Maar slechts enkele kilometers verder is de Eemshaven nog steeds wél één van de drie ‘waarborglocaties’ waar een kerncentrale gebouwd kan worden; de andere twee zijn de Maasvlakte en Borssele. En daar hebben noch gemeente noch Provincie ook maar iets over te vertellen.
In 2015 heeft de toenmalige minister van EZ, Henk Kamp, nog laten weten dat de Eemshaven niet geschrapt wordt als vestigingsplaats voor een kerncentrale. Er blijven daar beperkingen van kracht die het mogelijk moeten maken om in de toekomst een kerncentrale te bouwen. Dit zogenaamde ‘Waarborgingsbeleid' is nu precies 40 jaar oud; het stamt uit 1977 toen er 12 locaties aangewezen werden waar kerncentrales gebouwd zouden moeten kunnen worden.
Locaties voor kerncentrales wordt geregeld in het SEV: het Structuurschema ElektriciteitsVoorziening. Het huidige SEV III is uit 2009 en de laatste evaluatie is uit 2013. Naar aanleiding van de aardbevingen in Groningen (ivm de gaswinning) beloofde de minister in april 2015 een volgende evaluatie in 2016 waar meer aandacht besteed zou worden aan de impact hiervan op de locatie Eemshaven als ‘waarborglocatie’ voor een kerncentrale. Maar die is er niet geweest…