Morgen, oudejaarsdag, worden in Duitsland de kerncentrales Brokdorf, Gronhnde en Gundremmingen C gesloten; de overige drie, Isar 2, Emsland (Lingen) en Neckarwestheim 2, blijven tot eind 2022 in bedrijf. Tot de Atomausstieg werd in juni 2000 gezamenlijk besloten door de regering en kerncentrale-eigenaren. Merkel besliste in de herfst van 2010 dat de overgebleven kerncentrales – er waren er al een aantal gesloten – langer open mochten blijven (‘Ausstieg aus der Ausstieg’), maar kwam daar een half jaar later na Fukushima in 2011 weer op terug. De Duitse focus op hernieuwbaar, wind en zon, zorgde wereldwijd voor prijsdalingen en was daardoor van groot belang voor de doorbraak van zon en wind. De groei van hernieuwbaar werd de afgelopen regeerperiode begrenst door de CDU-regering ten faveure van kolen: besloten werd de uitfasering van kolen pas in 2038 te realiseren. Daar is door de milieu-, klimaat- en antikernenergiebeweging hard actie tegen gevoerd. Met als resultaat dat de nieuwe regering, waarin de Groenen een belangrijk rol spelen, besloten hebben vast te houden aan de Atomausstieg en de uitfasering van kolen versneld hebben naar 2030. Want: in Duitsland is de kolenlobby ook de kernenergielobby. En de antikernenergiebeweging integraal onderdeel van de beweging tegen kolen. En omgekeerd.
Nu de Atomausstieg voltooien door ook de brandstofstavenfabriek in Lingen en de uraniumverrijkingsfabriek in Gronau te sluiten.