NRG wilde oorspronkelijk helemaal geen laagverrijkt uranium (LEU) targets gaan gebruiken in de HFR, maar pas in de beoogde opvolger Pallas. Alleen onder zware druk van vooral de VS werd begin 2012 tijdens de Nuclear Security Summit (NSS) in Seoul afgesproken –en dus niet in 2014 zoals NRG abusievelijk vermeldt- dat Nederland in 2015 geen hoogverrijkt uranium (HEU) meer zou gebruiken in de targets. Maar vlak voor de NSS in maart 2014 in Den Haag werd duidelijk dat die deadline niet gehaald werd. Een afgang ( “a grave embarrassment“) schreven vooraanstaande internationale non-proliferatie-experts aan minister Timmermans (Buitenlandse Zaken en voorzitter van de NSS). Toen werd duidelijk dat tot 2017 nog HEU gebruikt zou worden. December vorig jaar werd zelfs nog weer een vergunning afgegeven voor het gebruik van hoogverrijkte uraniumtargets.
Deze trage omschakeling roept een déjà-vu op met de conversie van de kernbrandstof van de HFR. Al in 1984 riep de VS Nederland op om de van reactorbrandstof over te stappen van HEU op LEU. Ook toen duurde het heel lang voordat Nederland daar gehoor aan gaf. In 1992 stopten de VS zelfs de levering van HEU-brandstof aan de HFR. Toch was dat nog steeds geen reden om de omschakeling naar laagverrijkt uranium door te zetten. In 1996 werd zelfs overwogen om hoogverrijkt uranium uit Rusland te importeren. Pas in het 1999 werd duidelijk dat de HFR zou overschakelen op laagverrijkt uranium als brandstof. En dat duurde toen nog tot 2006.
Kortom, geen enkele reden voor NRG om zich nu op de borst te kloppen en te doen alsof ze de braafste van de klas zijn.