De rechtbank van Amsterdam heeft dinsdag uitspraak gedaan in het kort geding wat Pallas en bouwer ICHOS hadden aangespannen tegen het Woo-besluit van de ANVS om de Preliminary Safety Assessment Report (PSAR) van de kernreactor deels openbaar te maken: De kortgedingrechter stelt openbaarmaking uit tot 6 weken na de beslissing op bezwaar. De ANVS stond niet afwijzend tegen het verzoek van Pallas en ICHOS om openbaarmaking op te schorten, zodat ze nog een keer zorgvuldig de bezwaren van ICHOS en Pallas kon toetsen. Die bezwaren spitsen zich vooral toe op "bedrijfsgeheim" en "proliferatie-gevoelig".

Op basis van een PSAR wordt het Veiligheidsrapport van nucleaire installaties opgesteld. Het Veiligheidsrapport is op haar beurt een verplicht onderdeel van een kernenergiewetvergunings-aanvraag. In het VR staan de maatregelen en analyses over de veiligheid van een kernreactor. Zonder een degelijk PSAR kan er geen adequaat Veiligheidsrapport worden opgesteld. En zonder openbaar PSAR, kunnen milieuorganisaties, zoals Laka, niet nagaan of het PSAR wel klopt.

Het wringt dus wel dat Laka nu al meer dan een jaar moest wachten op een Woo-besluit - terwijl de wettelijke termijn hiervoor 4-6 weken is, en nu ook de behandeling van het bezwaar van Pallas en ICHOS moet afwachten. Volgens de ANVS zou dat tot ergens in de zomer kunnen duren. En dan kunnen Pallas en ICHOS opnieuw schorsing aanvragen.

De uitkomst van de beoordeling van de bezwaren van Pallas en ICHOS is op de lange termijn ook belangrijk voor de plannen voor nieuwe kerncentrales in Nederland. De verleende vergunning voor Pallas was de eerste vergunning voor de oprichting van een kernreactor in Nederland sinds die van kerncentrale Borssele, 50 jaar geleden. Stel dat de ANVS nu tot de conclusie komt dat (grote delen van) het PSAR geheim moeten blijven, dan staan milieuorganisaties bij de beoordeling van de ooit te verlenen kernenergiewetvergunningen al met 1-0 achter.