Er zijn omstandigheden waaronder kernenergieprogramma's op gigawatt (GW) schaal redelijke resultaten kunnen boeken: Een groot land moet zich committeren aan kernenergie als nationale strategie, liefst in combinatie met kernwapens. Men moet tientallen kerncentrales willen bouwen. En in 30 jaar of minder. En ze moeten voor iedere kernreactor dezelfde technologie gebruiken, geen maatwerk of innovatie. Zo waren ooit de omstandigheden in de VS, in Frankrijk en in Zuid-Korea. Maar nu niet meer.
Kleine modulaire reactoren zijn de volgende grote hoop van de kernenergie-industrie, omdat geen enkele regering nog een mandaat kan krijgen om tientallen reactoren van GW-schaal te bouwen. Ze blijven kijken naar voorbeelden als Hinkley Point, Flamanville en andere EPR-projecten, de impact van bijna een duizend miljard dollar op de Japanse economie als gevolg van Fukushima, en de stijgende prijskaartjes en ontmantelingsduur van kernenergie, en kijken dan naar de bewezen betrouwbaarheid en lage prijzen van wind- en zonne-energie, en hebben moeite om, zelfs in de landen die het meest betrokken zijn bij kernenergie, voldoende politieke steun te krijgen voor wat werkt. En dus wordt iedere kernreactor die groen licht krijgt, onvermijdelijk een mislukt en problematisch project.
Lees verder in het Engels op Cleantechnica.com
