Omdat dit de tweede keer is dat de levensduur van een kernreactor wordt verlengd zonder dat de milieu-effecten hiervoor in kaart zijn gebracht, overweegt Laka bij de Raad van State in beroep te gaan.
Eind februari publiceerde de ANVS een nieuwe ontwerpvergunning in verband met veranderingen in de vergunningsvoorschriften voor de hogefluxreactor (HFR). De voorschriften moesten worden aangepast omdat regelgeving was gewijzigd en bepaalde vergunningvoorschriften niet meer actueel waren.
Laka vind dat de nieuwe vergunning de levensduurverlenging van de HFR bestendigd: immers, lang was er sprake van dat de HFR in 2015 zou worden gesloten, maar in de loop der tijd is die sluiting uitgesteld, eerst tot 2024-25 en onlangs kwam het bericht dat NRG, de uitbater, onderzoekt of de oude HFR nóg langer open kan blijven. Daarom stelde Laka in een zienswijze dat de milieugevolgen van het langer in bedrijf blijven beoordeeld moeten worden voordat de nieuwe vergunning zou worden verleend. Behalve Laka dienden ook Rijkswaterstaat en het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier een zienswijze in.
De ANVS is duidelijk: “de zienswijzen hebben niet geleid tot een wijziging ten opzichte van de ontwerpvergunning.”
Rijkswaterstaat wees er op dat in het ontwerp onduidelijk was of er radioactief afvalwater op de gemeentelijke riolering zou worden geloosd. De ANVS heeft daarop een formulering aangepast - er mag wel worden geloosd, als het maar binnen de norm blijft. Het Hoogheemraadschap maakte zich zorgen over het tegelijk in werking zijn van de HFR en de nog te financieren Pallas-reactor, en dan met name de zoet water-inname van die twee. Het voorstel was om de vergunning nu voor bepaalde tijd te verstrekken om zo exploitant NRG te bewegen de overlap kort te houden. Verder wilde het Hoogheemraadschap graag betrokken worden bij de afhandeling van incidenten in Petten. In reactie stelt de ANVS niet de juridische mogelijkheid te zien om de vergunning, die al voor onbepaalde tijd was verleend, om te zetten in een vergunning voor bepaalde tijd. Ze zag daar verder ook niet de noodzaak toe. Verder geeft ze aan contact op te zullen met het Hoogheemraadschap over de afhandeling van incidenten.
In reactie op de zienswijze van Laka over de levensduurverlenging van de HFR, stelt de ANVS:
De onderhavige vergunningswijziging gaat [...] niet over de levensduur(verlenging) van de HFR. Dat in het verleden uitspraken zijn gedaan of berichten zijn gepubliceerd met een (geschatte) einddatum van de HFR of een mogelijke beëindiging van de bedrijfsactiviteiten met betrekking tot de HFR, doet, wat daarvan ook zij, hieraan niets af. [...] De HFR is in 1961 in gebruik genomen en het ontwerp van de HFR had niet een bepaalde levensduur voor ogen. De periode van bedrijfsvoering van de HFR is niet gelimiteerd op basis van regelgeving, vergunningen, normen en/of ontwerp. (p. 52)
Wat men bij ontwerp van de HFR allemaal wel niet voor voor ogen had, zou nu toch niet meer zo veel uit moeten maken. '[H]et tijdstip van de buitengebruikstelling' van de HFR is namelijk met meer dan vijf jaar gewijzigd. Uit ons eigen Besluit m.e.r., bijlage D onderdeel 22.3, onder 5°, volgt dan gewoon dat een milieu-effectrapportage had moeten worden opgesteld. Net zoals dat had moeten worden gedaan, en niet is gebeurd, bij de levensduurverlenging van kerncentrale Borssele in 2006.
Belanghebbenden kunnen tot en met 9 juli in beroep gaan bij de Raad van State tegen de vergunning. Zoals u misschien zult begrijpen, denkt Laka daar nu hard over na. En ze kan daarbij uw steuntje in de rug goed gebruiken.