Publication Laka-library:
Opwerken, of direct opslaan? Onderzoek aspecten opwerking, cq directe opslag brandstofstaven Dodewaard
Author | IVEM, RU Groningen, H.Damveld, HAJ.Mulder, W.Biessot |
1-01-4-40-01.pdf | |
Date | December 1991 |
Classification | 1.01.4.40/01 (WASTE - REPROCESSING, CONTRACTS & DISCUSSIONS) |
Front |
From the publication:
OPWERKEN, OF DIRECT OPSLAAN? Een onderzoek naar de economische aspecten van opwerking, cq directe opslag, van bestraalde brandstofstaven uit de kerncentrale Dodewaard. H.A.J. Mulder, H. Damveld, W. Blesiot Rapport In opdracht van Greenpeace Nederland IVEM-onderzoeksrapport no. 47 december 1991 SAMENVA1TING De brandstofstaven van de kerncentrale Dodewaard worden na gebruik verscheept naar Engeland, om aldaar te worden opgewerkt. In dit rapport wordt onderzocht of het na gebruik direct opslaan van de staven in een centrale opslagfaciliteit in Nederland economisch gezien voordeliger is dan het doorgaan met de geplande opwerking bij THORP in Sellafield. Opwerken levert uranium en plutonium dat met enige moeite weer als brandstof kan worden gebruikt en een grote hoeveelheid afval, dat alsnog opgeslagen moet worden (in Nederland in dit geval). De kosten voor opwerking bestaan uit transport, opwerkingskosten en kosten voor opslag van afval en herwonnen uranium en plutonium. De opbrengst van het herwonnen uranium en plutonium kan men weer van de kosten aftrekken. Bij directe opslag betaalt men transport, conditionering (gereed maken voor opslag) en opslagkosten. Eindopslagkosten worden in dit rapport niet meegerekend; deze kosten zijn speculatief (er is nog geen opslagmethode gekozen) en door verdiscontering over 50 tot 75 jaar zeer klein. De kosten zouden bovendien voor beide varianten ongeveer even groot zijn. Het reeds gesloten 'baseload' contract voor 45 ton zwaar metaal (brandstof elementen ontladen tussen 1974 en 1994, geplande opwerking 1993-2002) blijkt in totaal zo'n 160 miljoen te gaan kosten (constante 199O-guldens, verdisconteerd naar 1990), waarbij moet worden aangemerkt dat de werkelijke kosten nog hoger kunnen liggen ivm diverse onderschattingen. Bij eventueel verbreken van het 'base1oad' contract zijn de totale kosten ca. 114 tot 165 miljoen, afhankelijk van de interpretatie van de boete-c1ausu1es van het (geheime) contract (men betaalt transport, boete, conditionering en opslag en heeft geen inkomsten uit herwonnen U en Pu).