Op 3 februari startte een landelijke raadpleging over de energietransitie en systeemkeuzes rond het toekomstige energiesysteem. De raadpleging bestaat uit een korte reeks vragen naar de belangrijkste aspecten van de energievoorziening. Daarna krijgen de invullers de keuze om verder te gaan met vragen over de inrichting van het energiesysteem en over kernenergie. Bij alle vragen staat in een pop-up een uitleg en er wordt een motivatie gevraagd.
Hoewel de gedachte achter een dergelijke raadpleging goed is, loopt het bij de uitvoering spaak. Zo wordt niet duidelijk of het alleen over elektriciteit gaat, of ook over warmte en mobiliteit. Maar vooral zit de raadpleging vol impliciete zaken die tot een simpele vraag leiden. Bijvoorbeeld stelt de raadpleging de kans op storingen centraal. Dat houdt verband met de inzet van zon en wind vanuit het uitgangspunt dat de grilligheid van dat aanbod tot storingen zal leiden. En zo scoort een kerncentrale beter omdat deze altijd beschikbaar is. Dit is een onaanvaardbare versimpeling van het systeem. Zeker is het zo dat de noodzakelijke afstemming tussen de altijd al grillige vraag en het aanbod wat complexer wordt als ook het aanbod grilliger wordt. Maar dat leidt niet tot storingen! Dat leidt tot flexibeler systemen, zoals het slim laden en ontladen van elektrische auto’s en de premie op het draaien van de wasmachine als de zon schijnt. De afstemming van vraag en aanbod werkt zeer goed in Nederland en zal dat straks ook nog doen. Ook wordt overal de economische invalshoek gekozen bij de vragen. Onder de deel enquête over kerncentrales wordt al te snel over financiële compensatie gesproken als middel om de lokale bevolking over te halen.
Ondanks al deze manco's is het goed om de vragen te beantwoorden en bij de motivatie ook kritiek op de vraagstelling te geven. Zie http://www.energieraadpleging.nl