Publication Laka-library:
Interviews over opwerking en hergebruik van plutonium
| Author | D.Pantsers, Greenpeace |
| Date | 1997 |
| Classification | 1.01.4.40/03 (WASTE - REPROCESSING, CONTRACTS & DISCUSSIONS) |
| Front | 
|
From the publication:
Verslag interview met Jan Hoekerna en Joke Jorritsma op 18 september 1996. Opmerkingen: • Sommige vragen en antwoorden zijn samengevoegd teneinde een lopend verhaal te krijgen. Op punten zijn citaten ingekort en taalkundig kloppend gemaakt. • Alleen hetgeen dat tussen " " staat, zijn citaten, die geïnterpreteerd dienen te worden in de context van de omgevende tekst. Begonnen is met de kwestie of het opgewerkte plutonium nu nog als een herwonnen splijtstof, als economisch goed, beschouwd moet worden of dat het enkel als afval gezien dient te worden. Jorritsma: "Ik denk wel dat je het als afval kunt beschouwen, maar het grote probleem is dat je met afval wel iets moet doen". Over radioactief afval in het algemeen zegt ze: "Ik denk dat je voor zover je het nu hebt, je het zo goed mogelijk moet zien weg te krijgen en voor zover het er nog bijkomt ook. We zitten nu in een situatie dat er radioactief afval bijkomt en dat kun je niet van de ene op de andere dag stoppen. Maar we moeten in ieder geval zorgen dat er, zolang we die zaak niet hebben opgelost, geen projecten worden opgezet waardoor er in de verre toekomst nog steeds meer komt. Ik bedoel dus gewoon geen nieuwe kerncentrales". De reactie van Hoekerna is concreter: "We dachten in het verleden dat we met dat plutonium allemaal hele mooie prachtige dingen konden doen. In de jaren toen die contracten met Cogéma en BNFL zijn gesloten waren er nog hele mooie vergezichten van hergebruik in Kalkar en in Superphénix maar beide instituties zijn overleden of staan op overlijden en daarmee is het verhaal natuurlijk anders geworden. In die tijd was het aangaan van die contracten vanuit Borssele en Dodewaard met de Britse en Franse maatschappijen ook een heel zinnige aangelegenheid en ik begrijp uit deze studie dat er aan mixed oxyde plussen en minpunten vastzitten. En je houdt in ieder geval hoe dan ook, ook na het gebruik als MOX, afval over''. Jorritsma klaagt dat wij maar weinig oplossingen in petto hebben: "Maar wat ik een beetje voor probleem heb - ik zeg gewoon eerlijk, ik heb de samenvatting gelezen en de conclusies en de aanbevelingen - het blijft een beetje steken in een analyse van de problematiek en de gevaren en hoe verkeerd het allemaal is. En ik vind er eigenlijk zo weinig oplossingen in". Mijn antwoord: Ja, maar die zijn ook zeer beperkt! Er zijn voor zover wij het overzien - en dan laat ik de mogelijkheid van directe verkoop maar achterwege - twee mogelijkheden: MOX of het beschouwen als afval en er als zodanig iets mee doen - het meest voor de hand ligt vitrificatie met KSA -en doe dat dan liever nu en niet nadat je er ook nog twintig jaar opslagkosten voor betaald hebt. Jorritsma: "Dat is inderdaad reëel, maar dan is dus mijn vraag - en ik kan die ook niet oplossen - maar beschouw het als afval en wat kun je er dan mee?", aangevuld door Hoekerna met de vraag "En wat zijn de financiële en economische consequenties en welke mogelijkheden qua installaties hebben wij in Nederland en elders?".
This publication is only available at Laka on paper, not as pdf.
You can borrow the publication or request a copy. When we're available, this is possible for a small fee.