De Nederlandse staat is verplicht EPZ een compensatie uit te keren als de kerncentrale Borssele vóór 2033 moet sluiten. Dit is een gevolg van de afspraken in het in juni 2006 afgesloten Convenant tussen staat en de eigenaren Delta en Essent (samen EPZ). Deze compensatie-regeling wordt nog weer eens bevestigd in de antwoorden van het Ministerie van Buitenlandse Zaken op vragen van het Aarhus-comite. Maar de vraag is wel wat een redelijke compensatie zou zijn voor het sluiten van een verliesgevende kerncentrale.
Het Verdrag van Aarhus regelt toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden. In het geval van de levensduurverlenging van kerncentrale Borssele (en ook bijvoorbeeld de Belgische kerncentrales Doel 1 en 2 en Tihange1), is er geen inspraakprocedure geweest en daartegen lopen nog een aantal procedures. In het geval van Borssele een klacht van Greenpeace. In die procedure heeft het ministerie van Buitenlandse zaken nu een tweetal vragen van de Aarhus-compliance commissie beantwoord.
Een van die vragen ging erover of er bij vervroegde sluiting een compensatie betaald moest worden aan de eigenaren. Buitenlandse Zaken bevestig dat een dergelijke regeling is opgenomen in het convenant met de eigenaren over het openblijven van de kerncentrale tot en met het jaar 2033.
Compensatie gederfde winst bij verliesgevende kerncentrale?
In dat in juni 2006 afgesloten convenant is opgenomen (10.1) dat “Indien de Rijksoverheid toerekenbaar tekort schiet in de nakoming van artikel 3.1, eerste volzin, en als gevolg daarvan de KCB wordt gesloten (…) de Rijksoverheid gehouden [is] om de daardoor in redelijkheid te bepalen door EPZ, Delta en Essent geleden verliezen en gederfde winsten tot en met 31 december 2033 te vergoeden”. Paragraaf 3.1 eerste volzin is dan: “3.1 De Rijksoverheid zal gedurende de looptijd van dit convenant afzien van het entameren van internationale en nationale wet- en regelgeving die de sluiting van de KCB vóór 31 december 2033 beogen.”
Maar dan, wat is een “in redelijkheid te bepalen” vergoeding voor de gederfde winsten als er helemaal geen winsten zijn? Hoe werkt dat bij een verliesgevende kerncentrale? Het is maar zeer de vraag wat de rechter nu een redelijke schadevergoeding zou vinden aangezien de kerncentrale de eigenaren nu en in de voorziene toekomst tientallen miljoenen per jaar geld kost
Opmerkelijk ook, dat in het rapport met een overzicht van de kosten van vervroegde sluiting vorig najaar deze compensatie helemaal niet genoemd wordt.