Zullen bouwers van van kleine modulaire kernreactoren (SMRs) een optimum vinden op de curve van fysica versus modulariteit? Michael Barnard denkt van niet, hij besprak dit met Bent Flyvbjerg, expert op het gebied van megaprojecten.
Er zijn omstandigheden waaronder kernenergieprogramma's op gigawatt (GW) schaal redelijke resultaten kunnen boeken: Een groot land moet zich committeren aan kernenergie als nationale strategie, liefst in combinatie met kernwapens. Men moet tientallen kerncentrales willen bouwen. En in 30 jaar of minder. En ze moeten voor iedere kernreactor dezelfde technologie gebruiken, geen maatwerk of innovatie. Zo waren ooit de omstandigheden in de VS, in Frankrijk en in Zuid-Korea. Maar nu niet meer. Lees verder
Auteursarchief: Gastauteur
“Goudgerande garanties”
De goudgerande regeling die minister Jetten biedt voor de nieuwe kerncentrales doet de wenkbrauwen van geharnaste tegenstanders van kernenergie volgens Joris Wijnhoven lelijk fronsen: wat een voortrekkerij! “Die nucleaire jongens kunnen in de verste verte hun broek niet ophouden en lopen dadelijk zelfs al binnen voordat er nog maar één atoom gesplitst is. Op kosten van de belastingbetaler nota bene.”
Lees de column van Joris Wijnhoven, specialist energiesysteem bij de NVDE, de Nederlandse Vereniging voor Duurzame Energie, verder op Energiepodium.
Energie uit kernfusie: voor altijd een droom?
Na alle optimistische berichten over kernfusie en de bouw van de ITER-reactor in Zuid-Frankrijk schreef de Duitse krant die tageszeitung, een artikel over een aantal fundamentele problemen van kernfusie die nog niet opgelost zijn. Zelfs voorstanders van de technologie erkennen dat er nog veel onopgeloste problemen zijn. Hun antwoord is de roep op meer geld en onderzoek, maar niet iedereen is er van overtuigd dat die fundamentele problemen ook opgelost kúnnen worden en of het wel zinvol is om zoveel geld te stoppen in iets wat sowieso te laat is om een rol in de energietransitie te spelen. "De strijd tegen de klimaatcrisis mag niet ontaarden in wensdenken over onzekere megaprojecten." Lees verder
Radioactieve afvalberging in kleilagen?
Men is nog niet goed op de hoogte van de (im)permeabiliteit van Rupel- en Boomse kleilagen*
(gastbijdrage) Gedurende de ontstaansperiode in het Oligocene tijdperk tot ver er na zijn er in deze klei een aantal horizonten ontstaan (water en mineraalvoerend) met daarin een ontwikkeling van versteende klei-lenzen Septaria of ook wel 'kleibroden' genoemd.
In deze klei is door onderlinge verbinding via water (vloeistof) spiegels mineralisatie ontstaan in de vorming van Calciet en Pyriet /of Marcasiet afzetting in de holten van deze Septaria. Een en ander geeft aan, dat er zich wel degelijk een uitwisseling van sporen in wat voor vorm dan ook door deze kleilagen door verspoeling kan verspreiden/ Misschien niet alleen door grondwater, maar door spanningswater op grote diepte onder zogenaamde water-afsluitende lagen.
De halveringstijd van radioactieve stoffen is te lang om op een degelijke wijze te kunnen toetsen of deze kleilagen voor de gestelde langen bewaringstermijn wel veilig genoeg zal zijn.
Net ten zuiden van de Zeeuws-Vlaamse grens en de monding van de Rupel is er een gebied waar de klei niet meer voorkomt en dus aan alle kanten kan “lekken”. Bovendien zijn de breuken in de Roerdalslenk ook geen garantie voor ondoordringbaarheid, naar boven en naar onderen. Lees verder