Afgelopen week vond er opnieuw een transport plaats van verarmd uranium van de Urenco verrijkingsfabriek in Gronau naar de Amsterdamse haven. Vandaar wordt het per schip naar St. Petersburg in Rusland vervoert vanwaar het na een treinreis van enkele duizenden kilometers aan komt op de bestemming: Novouralsk. Novouralsk is één van de ‘closed cities’ overgebleven uit de Soviet tijd: een stad waar je niet binnenkomt zonder toestemming van de autoriteiten.

Maandag vertrok de trein uit Gronau op weg naar Amsterdam, waar ook het schip de Michael Dudin, waarmee het afval naar Rusland vervoerd wordt in de loop van de ochtend aan kwam. Dat schip ligt nu – donderdagmorgen- nog steeds in de Afrikahaven.
Het verarmd uranium (waarschijnlijk weer 600 ton dit transport) wordt door Urenco naar Rusland vervoert met als argument dat het daar weer verrijkt wordt en dus hergebruikt. Gezien de enorme hoeveelheden verarmd uranium die daar al liggen (Vladimir Slyviak van de Russische milieuorganisatie Ecodefense schatte het recent op de ‘Urenco50’ conferentie [verslag] op ongeveer 1,2 miljoen ton) is dat maar zeer de vraag. Maar zelfs áls het opnieuw verrijkt wordt door Urenco’s concurrent en marktleider Tenex, blijft ongeveer 85-90% in Rusland achter als radioactief afval. Voor Urenco een makkelijke en goedkope manier om van grote hoeveelheden radioactief afval af te komen.

Na een winterpauze van enkele maanden is dit transport het elfde sinds de transporten eind mei vorig jaar weer begonnen. Als de regelmaat van vorig jaar weer opgepakt wordt, gaat over drie weken de volgende: maandag 30 maart.