Er begint zich een beetje paniek af te tekenen in uraniumland: Wat is er aan de hand in Kazachstan? Dat land is ‘s werelds grootste uraniumproducent en ook kerncentrale Borssele koopt daar een deel van haar uranium. Het staatsbedrijf voor uraniummijnbouw Kazatomprom heeft laten weten haar gepubliceerde productiedoelen - die al lager zijn dan de capaciteit - in 2024 en waarschijnlijk ook in 2025 niet te gaan halen.
De reden die het staatsbedrijf hiervoor opgeeft: “challenges related to the availability of sulphuric acid”. Zwavelzuur is nodig voor In situ leaching-winning, waarbij uranium onder de grond wordt opgelost en in een oplossing omhoog wordt gepompt. Maar er zijn ook andere berichten. Is het tekort aan zwavelzuur dan ook niet gewoon een smoes en zijn de (oude) uranium voorraden uitgeput door jarenlang teveel gebruik van zwavelzuur?

Als de Kazachen werkelijk steeds meer zwavelzuur injecteren, nemen ook de gevolgen voor het milieu toe, wanneer de mijnen worden gesloten. Kazatomprom onderneemt namelijk geen enkele poging tot reclamation (het opruimen van radioactieve zuren) na in situ leaching.

From the latest Kuppy's Event Driven Monitor https://t.co/z18ixg0oe9 #uranium #uraniumsqueeze pic.twitter.com/ZAtfzmDTez

— The Rogue Room (@therogueroom) January 14, 2024

Het rapport van Kuppy's Event Driven Monitor is niet het eerste bericht hierover; we zagen al meer -omfloerste- berichten. Bottom line: heeft Kazachstan nog wel voldoende uranium om alle contracten na te komen? Kazatomprom koopt nu zelf op de markt, wat de uraniumprijs nog meer doet stijgen. Paniek is er niet bij beleggers die een florissante toekomst verwachten - prijzen stijgen als de productie daalt. In feite is dat een belangrijke reden waarom de prijs van uranium nu hoog is: Speculanten zijn enkele jaren geleden begonnen met het aankopen van fysiek uranium en hebben inmiddels aanzienlijke  voorraden.

Zie ook Laka's artikel over de gevolgen van een hoge uraniumprijs uit september 2021.