Terwijl de Mikhail Dudin voor de kernenergie sector af en aan vaart met Russisch uranium, blijkt uit een rapport van de Euratom Supply Agency (ESA, de splijtstof-coordinator van de EU) dat die westerse nucleaire sector tot ver in de jaren ‘30 afhankelijk blijft van Russische uranium conversie en verrijking. Dit blijkt uit het recente Quarterly Uranium Market Report van de ESA. In de EU zou in principe de uraniumverrijkingscapaciteit voldoende zijn voor eigen behoefte. Maar omdat Europese uranium verrijkers, waaronder Urenco in Almelo, ook graag leveren buiten de EU, dreigt er in de EU een tekort aan EU verrijkt uranium. De ESA kijkt in haar rapportage vooruit tot het jaar 2032 en in ieder geval tot die tijd houdt dit tekort aan.

Volgens het Quarterly Uranium Market Report over het afgelopen kwartaal zou het tekort aan verrijkt Europees uranium opgevangen kunnen worden met ‘overfeeding’. Hierbij gebruiken verrijkingsfabrieken meer natuurlijk uranium om dezelfde hoeveelheid uranium te verrijken. Dat wil zeggen: het kost minder verrijkingsarbeid – uitgedrukt in SWU – om dezelfde hoeveelheid verrijkt uranium te produceren maar er blijft meer splijtbaar uranium-235 achter in de verarmd uranium tails. Naast dat het natuurlijk een verspilling van zeldzame grondstoffen is, ken overfeeden ook weer haar eigen problemen. Zo is is er er meer natuurlijk uraniumhexafluoride nodig, waarvoor er te weinig conversiecapaciteit is. Verder blijft er meer verarmd uranium over, waarvoor de (eind)opslag duur is. Tenminste, nu het niet meer naar Rusland vervoerd lijkt te kunnen worden.

Ondertussen ligt de Mikhail Dudin sinds woensdagmorgen in de Waalhaven in Rotterdam.