Dat het nieuwe gebouw voor de opslag van verarmd uranium (VOG-2) bij de Covra is geopend, kan niemand ontgaan zijn. Het gebouw is uitsluitend voor het afval van de uraniumverrijkingsfabriek in Almelo en zal over ongeveer 15-20 jaar al vol zijn. Hoewel Urenco nooit eigendom van het uranium is dat het verrijkt, is in verrijkingscontracten wel opgenomen dat het afval –verarmd uranium- eigendom van Urenco wordt. En in het geval van Urenco Almelo dus in Nederland opgeslagen moet worden.

Urenco hecht er altijd veel belang aan te zeggen dat het geen eigenaar is van het uranium dat ze verrijkt. Dat is altijd hun belangrijkste verdediging geweest als het ging over bijv. het uranium uit het door Zuid-Afrika bezette Namibië of over uranium uit mijnen waar de arbeidsomstandigheden zeer slecht waren, of de milieuvernietiging groot. Ze verrijken het alleen maar en weten niet waar het vandaan komt: het blijft ten allen tijde eigendom van de klant. Maar in de (geheime) contracten is wel opgenomen dat Urenco eigenaar wordt van het resulterende radioactief afval: verarmd uranium. Verder blijkt uit antwoorden van Duitse regering op vragen uit de Bundestag, dat ‘Low Assay Feed’ (verarmd uranium met nog een klein beetje splijtbaar Uranium-235) vanuit Gronau getransporteerd wordt naar Almelo. Daar wordt het weer ‘herverrijkt’. 90% blijft dan in Almelo achter als radioactief afval.

Dit is een puur economische afweging. Er is verrijkingscapaciteit teveel in Almelo (‘te veel capaciteit en te weinig kerncentrales’, we hebben het vaker geschreven), Urenco's nieuwe bedrijfsstrategie spreekt van het grotere belang van herverrijken van de verarmd uranium voorraden.

Kijkers van Omroep Zeeland hebben na het zien van de reportage over de opening van vOG-2 nu misschien de indruk dat er in het gebouw ook verarmd uranium opgeslagen wordt dat bij Urenco ontstaat bij het verrijken van uranium voor medische doeleinden. Dat is onzin. Wie dat nu weer ingefluisterd heeft? ‘Medische doeleinden’ is kennelijk het nieuwe panacee voor de nucleaire industrie.

Uranium, verarmd uranium en verrijking
Natuurlijk uranium bestaat voor 0,7% uit splijtbaar U-235. Bij verrijken wordt dat percentage verhoogd tot 4-5% voor kerncentrales. In het achterblijvende afvalproduct, ‘verarmd uranium’ zit dus veel minder U-235. Meestal maar 0,2-0,3%. In tijden van heel hoge prijzen voor natuurlijk uranium loont het zich om dit verarmd uranium te ‘herverrijken’. Herverrijken gebeurt vaak tot de verhouding U-235 als in natuurlijk uranium: dus 0,7%.  Urenco heeft dat jarenlang in Rusland laten doen, waar dan ook het afval achterbleef.  De prijzen voor natuurlijk uranium zijn nu niet hoog, maar al jaren heel laag. Herverrijken loont zich dan ook alleen maar omdat er veel te veel verrijkingscapaciteit is en de centrifuges anders stil staan. Of door het verarmd uranium ergens anders heen te vervoeren waar de opslag van radioactief afval veel goedkoper is (of een combinatie van de twee). Want omdat Urenco Almelo er nog iets mee doet heet het geen afval meer, maar een ‘grondstof’.