Poehee. De nieuwe demissionaire staatssecretaris van IenW, van Weyenberg, stuurt een brief naar de Kamer over nucleaire veiligheid. Daarin ook twee paragraafjes over de ruzie tussen de Staat en GKN, over de rekening van de sloop van kerncentrale Dodewaard - daar wordt al weer een tijdje over onderhandeld. En wat schrijft Van Weyenberg: "De onderhandelingen bevinden zich nu in een verder gevorderd stadium." WE KID YOU NOT. Van Weyenberg zal de Kamer bij relevante ontwikkelingen informeren. Zucht.
Vorig jaar juli liet toenmalig staatssecretaris Van Veldhoven op vragen van GroenLinks weten dat Pels Rijcken de civiele aansprakelijkheidsprocedure had stopgezet omdat Dodewaard-eigenaar NEA aangaf opnieuw te willen onderhandelen. Die civiele procedure gaat erom te bepalen dat de achterliggende aandeelhouders van NEA, waaronder EPZ, de eigenaar van kerncentrale Borssele, aansprakelijk kunnen worden gehouden voor de kosten van de sloop van de kerncentrale. NEA heeft namelijk te weinig geld in kas omdat de holding tussen 2002 en 2009 €850 miljoen aan dividend uitkeerde aan de EPZ cs.
In een brief aan de Kamer laat de huidige staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat Van Weyenberg nu weten: “[D]eze onderhandelingen tussen de Staat en de B.V. Nederlands Elektriciteit Administratiekantoor (NEA), de aandeelhouder van GKN, bevinden zich nu in een verder gevorderd stadium.” Niet een vergevorderd stadium, maar in een verder gevorderd stadium. Vrij nietszeggende omschrijving: je mag hopen dat ze sinds juli 2020 verder zijn..
Het lijkt allemaal een herhaling van zetten:
Al in 2007 was het toenmalige ministerie van VROM ontevreden over het bedrag dat de eigenaar opzij legde voor de ontmanteling.
Tijdens de start van de aansprakelijkheidsprocedure werd die ook opgeschort door een ‘out-of-court-settlement’ van NEA die echter, na verloop van tijd, mislukte, zo bleek in september 2018. Waarna er een nieuwe ronde startte.
Ondertussen had de NEA, na verlies bij de Raad van State in maart 2016 gewoon opnieuw een ontoereikend voorstel ingediend en vocht die -logische- afwijzing opnieuw aan tot de Raad van State. En, begin november, opnieuw verloor. Waarop NEA nu opnieuw een nieuw voorstel moet indienen. En wanneer dat afgewezen wordt, weer tot de Raad van State kan procederen. Zijn we weer en paar jaar verder.
En ondertussen kan de juridische procedure over de aansprakelijkheid van de aandeelhouders getraineerd worden door onderhandelingen te starten. En dat tot in de eeuwigheid.
Dat kan natuurlijk alleen zolang de staat daarin meegaat. En het lijkt er steeds meer op dat die geen enkel belang heeft bij handhaving. De door Laka ingediende eis tot handhaving werd ook in bezwaar afgewezen. We zijn er nog niet uit of een gang naar de Raad van State zin heeft. Wij hebben namelijk wel beperkte financiële middelen, en geen achterliggende aandeelhouders.
Maar nu lijkt het er vooral op dat de staat belang heeft bij een stille afloop van dit conflict. Een conflict dat namelijk alleen maar een PR-ramp is voor de kernenergieplannen.