Commissie CORA’s keus voor ondergrondse opslag kernafval te voorbarig. Terugneembaarheid dient slechts tot ‘masseren’ publieke opinie?

Gisteren werd het eindrapport van de Commissie Opberging Radioactief Afval (CORA) gepresenteerd. Deze commissie heeft zich de afgelopen jaren bezig gehouden met het kernafvalvraagstuk. Naast het vele technische onderzoek heeft de stichting Laka (samen met onderzoeker Herman Damveld) in opdracht van CORA de ethische en maatschappelijke aspecten van terugneembaarheid bestudeerd en een studie verricht naar de discussies in het buitenland*.

De stichting Laka is het oneens met de conclusie van CORA dat ondergrondse opslag van kernafval op den duur “noodzakelijk” is. Daarbij gaat ze voorbij aan de maatschappelijke weerstand tegen ondergrondse opslag. Alom bekend zijn de protesten van bewoners en besturen van de Noordelijke provincies tegen de voorgestelde opslag van kernafval in zoutkoepels aldaar. Lees verder

Kernafval en ethiek gaan niet samen

Productie en opslag van kernafval is ethisch niet te rechtvaardigen en strijdig met duurzame ontwikkeling. Dat pleit voor stoppen met kernenergie. Bovengrondse terughaalbare opslag van het al geproduceerde kernafval is het minst slechte alternatief. Het wantrouwen in overheidsplannen kan misschien doorbroken worden via een dialoog waarin de verschillende partijen gelijkwaardig zijn, ook financieel. Dat zijn de belangrijkste conclusies van het rapport "Kernafval en kernethiek", dat Herman Damveld (zelfstandig onderzoeker en publicist) en Robert Jan van den Berg (Stichting Laka) in opdracht van de door de regering ingestelde Commissie Opberging Radioactief Afval (CORA) hebben geschreven. De CORA studeert op opslag van kernafval ondergronds (zoutkoepels of kleilagen) of bovengronds gedurende bijvoorbeeld 300 jaar. De CORA zal over een half jaar met een voorstel komen voor de verdere gang van zaken. Lees verder

Discussie opslag kernafval vergt nieuwe opzet en einde kernenergie

Tot voor kort gingen plannen voor opslag van kernafval volgens een vast patroon: de overheid en de kernindustrie besloten het kernafval ergens op te slaan en vervolgens maakte men de locaties bekend. Dit leidde tot veel weerstand. Daarom wordt nu internationaal gedacht aan manieren om de bevolking bij de opslagplannen te betrekken. Dit zal alleen maar slagen als de discussie geleid wordt door een onafhankelijke commissie en ook het gebruik van kernenergie op de agenda staat. Lees verder