Volgens oud-directeur Hans Codée van de Covra kleven er te veel nadelen aan het opslaan van radioactief afval in diepe boorgaten. Deze methode werd in een rapport van TNO als veelbelovend beschouwd. Codée houdt vast aan het Nederlandse plan: 100 jaar bovengrondse opslag bij de Covra, en dan eindopslag in geologische formaties. Volgens hem los je met diepe boorgaten slechts een deel van het probleem op. "In die gaten kun je slechts kleine pakketjes stoppen, maar je houdt grotere pakketten die ook gevaarlijk zijn over. Daarom zou opslag in een mijn beter zijn.”
Categoriearchief: Eindberging
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Herman Damveld
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Uitgave van de stichting Laka met medewerking van Co2ntramine, Groningen, 11 juni 2016
Inhoud
In juni 1976 kondigde de Nederlandse regering de plannen aan voor berging van radioactief afval in zoutkoepels in Noord-Nederland. In de jaren daarop was dit een veelvuldig besproken thema dat mede de aanleiding was tot de Brede Maatschappelijke Discussie over (kern)energie. De regering nam toen geen besluit over de eindberging, maar de zoutkoepels bleven wel telkens in beeld. Begin 2016 publiceerde de regering het Nationaal Programma radioactief afval met het voorstel om het daadwerkelijke begin van de eindberging zo’n 100 jaar uit te stellen. Een belangrijk argument hiervoor is dat er veel te weinig geld opzij is gelegd om welke definitieve opslag dan ook te kunnen betalen.
Uit dit Nationaal Programma zou men kunnen concluderen dat er deze eeuw verder niets gaat gebeuren. Dat is niet helemaal het geval. De regering stelt namelijk nog in 2016 een zogeheten klankbordgroep in die advies moet uitbrengen voor een besluit in 2025 over de mogelijke opslagplaatsen voor kernafval. Het gaat dan om “potentieel geschikte zoekgebieden voor berging van radioactief afval die gereserveerd kunnen worden.” Daarmee komt de discussie over de vraag aan welke eisen die locaties moeten voldoen weer op tafel, een discussie die in de jaren 70 en 80 in Nederland al gevoerd is. De ervaring uit bijvoorbeeld Duitsland leert dat het jaren duurt voor er maatschappelijke overeenstemming is over die eisen. Om in 2025 een besluit te nemen zal snel begonnen moeten worden met de keuze van locaties. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen gaat hiermee weer op gang komen.
Omdat het in 2016 precies 40 jaar geleden is dat die discussie begon, deze publicatie. De inzet is om de geschiedenis samenvattend en zo begrijpelijk mogelijk te beschrijven, waarbij we de relevante bronnen zullen aangeven. We kiezen voor een gedrukte versie en zullen daarnaast uitgebreide teksten digitaal beschikbaar stellen. Lees verder
Waterbedrijven en ondergrondse opslag van kernafval
VEWIN, de Vereniging van waterbedrijven in Nederland, hebben een standpunt gepubliceerd met betrekking tot de ondergrondse opslag van kernafval. De ondergrond is cruciaal voor de drinkwatervoorziening. Circa 60% van ons drinkwater wordt gemaakt van grondwater. “Eventuele eindberging van kernafval ondergronds in zoutkoepels of kleilagen vormt een ernstig risico voor de bronnen voor de drinkwatervoorziening”, zo stelt VEWIN. “Deze risico’s zijn nog volstrekt onvoldoende in beeld. Vewin steunt daarom de inzet om nu geen keuze te maken voor eindberging en om de bovengrondse opslag nog lange tijd te continueren.” Lees verder
Tentoonstelling: Riddle of the Burial Grounds
Radioactief materiaal, opgeslagen in betonnen tunnels diep onder de grond, kan een catastrofale ramp veroorzaken tot ver in de toekomst, tot in een tijdperk waar we ons nauwelijks iets bij kunnen voorstellen. Met aandacht voor tekens, voorwerpen en mijlpalen uit het verleden, kijkt de groepstentoonstelling ‘Riddle of the Burial Grounds’ vastberaden naar de toekomst. Naar een toekomst waarin landschappen bezaaid zijn met industriële ruïnes, uitgeholde spelonken, objecten en signalen die ons allen hebben overleefd: een toekomst die wordt bepaald door de verwoestende realiteit van het oneindig trage verval van radioactiviteit.
Tentoonstelling 'Riddle of the Burial Grounds' in de Kunsthal Antwerpen: 26 maart tot en met 17 juli 2016.
Financiële perikelen fonds eindberging radioactief afval
Minister Dijsselbloem van Financiën en minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu stuurden vandaag de Tweede Kamer een brief over de financiële aspecten rond de opslag en eindberging van radioactief afval door COVRA. Interessant zou je denken, maar het is min of meer een weinigzeggende opsomming uit de Covra jaarverslagen, en vooral ook uit de documenten die Laka ontving na een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur. Weinig nieuws, dus.
Voor de lange termijn is er een fonds dat er toe moet leiden dat er in 2130 een bedrag van 2 miljard euro is voor de realisering van een eindberging van het radioactief afval. Want, eind vorige eeuw is uitgerekend dat een eindberging tussen de 1,5 en 2,5 miljard kost. De producenten van radioactief afval dragen bij in dat fonds. Lees verder
Vragen over nationaal programma radioactief afval
Binnen de vaste Kamercommissie voor Infrastructuur en Milieu hebben verschillende politieke partijen vragen en opmerkingen aan de minister van Infrastructuur en Milieu voorgelegd over het ontwerp nationale programma radioactief afval en verbruikte splijtstoffen. De VVD, CU, CDA, PvdA en SP hebben samen tientallen vragen aan de minister gesteld. Lees verder
Radioactief afval; Kabinet laat het over aan Klankbordgroep
Gisteren gepubliceerd door de minister van Infrastructuur en Milieu: het ‘ontwerp nationale programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen’. Nederland is net als alle andere landen van de Europese Unie, verplicht het beleid ten aanzien van beheer en berging van radioactief afval (en concrete stappen daar naar toe) te omschrijven. Vorig najaar was er de gelegenheid commentaar te leveren op het concept nationaal programma en nu is er een document gepubliceerd met de zienswijzen erin verwerkt. Nou ja, in theorie tenminste; want dat valt nogal tegen. Hoewel geconcludeerd wordt dat het “op dit moment echter niet zinvol [lijkt] om publieksparticipatie rondom eindberging te starten” is een belangrijke verandering het concretiseren van een Klankbordgroep. Vastgehouden wordt aan het beleid om een eindberging pas ver in de 22ste eeuw te realiseren. Lees verder
De prijs van kernafvalopslag
De Zweedse nucleaire autoriteit Strålsäkerhetsmyndigheten (SSM) heeft gewaarschuwd dat de prijs voor afvalopslag (die per kilowattuur nucleaire elektriciteit berekend wordt) omhoog moet nu kerncentrales eerder sluiten. Drie jaar geleden, in december 2012, hadden ze ook al geadviseerd om de bijdrage voor het kernafvalfonds bijna te verdubbelen.
En hoe zit dat dan in Nederland? Daar horen we nooit iets over de prijs die producenten moeten betalen voor afvalopslag en eindberging. Lees verder
Cie Mer: in 2018 mogelijke locaties eindberging radioactief afval
De Commissie MER heeft een advies uitgebracht over het concept Nationaal Programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen. Over het ontwerpprogramma dat in augustus is gepubliceerd is de commissie MER niet al te positief: te weinig concrete acties waardoor risico’s ”mogelijk onnodig op toekomstige generaties afgewenteld” worden; de onzekerheden over financiering van de eindberging moeten beter in beeld gebracht worden en de minister moet “actiever op zoek te gaan naar momenten om deskundigen en het publiek bij keuzes over de berging van het radioactieve afval te betrekken.” Allemaal kritiek die ook klonk in de uitgebreide zienswijze die Laka begin november indiende. Verder adviseert de Cie MER dat in 2018 potentieel geschikte zoekgebieden voor eindberging aangewezen moeten worden. En dat er veel meer werk moet worden gemaakt van publieksparticipatie en financiering. Lees verder
‘Wait and see’; Laka zienswijze kernafvalbeleid
Het Concept Nationaal Programma Radioactief Afval is niet geschreven om een probleem op te lossen, maar om de hete angels uit de discussie te halen. Terwijl iedereen zegt dat deze discussie ook een discussie over kernenergie moet zijn, wil de overheid, en de Covra als belangrijke auteur van het Nationaal Programma, als enige die discussie blijven loskoppelen. Laka constateert dat er geen sprake is van 30 jaar stabiel beleid, maar van 30 jaar opportunistisch beleid: de overheid durft geen besluiten meer te nemen en schuift alles voor zich uit. Was 30 jaar geleden de reden voor 50-100 jaar tussenopslag dat het kernafval af moest koelen; ondertussen zegt men gewoon dat er te weinig geld is om eerder dan 2130 een eindberging te realiseren. Lees verder