De geplande kernreactor Pallas hoeft er niet komen: de verwachte forse groei van het gebruik van medische isotopen die met een reactor worden gemaakt, heeft niet plaatsgevonden. Tegelijkertijd worden er veel meer medische isotopen met versnellers gemaakt. Omdat de wereldwijde productiecapaciteit voor isotopen flink zal stijgen is er geen zwaarwegende reden om voor 600 miljoen euro een nieuwe kernreactor in Petten te bouwen.
Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een nieuw rapport van Stichting Laka: ’Pallasreactor- Tussen krimpende vraag en groeiende capaciteit’. Laka beschrijft hierin de verschuivingen in de medische wereld. Medische isotopen worden voor 90 % gebruikt voor diagnostiek en in ongeveer 10 % van de gevallen voor behandelingen. Lees verder
Categoriearchief: Publicatie
Een nucleaire Titanic. Fact-fiction roman over een kernramp in Doel
Het gebeurt niet vaak dat er een roman in het Nederlands uitkomt met als onderwerp een ramp in een kerncentrale. Bekende voorbeelden uit het buitenland zijn Gudrun Pausewang’s De Wolk en Julia Voznesenskaja’s De derde Engel, beiden naar aanleiding van Tsjernobyl en geschreven in 1987. Maar een roman geschreven in het Nederlands is nog langer geleden: Het gevaar van Jos Vandeloo schiet ons zo te binnen, die kwam uit in 1960. En natuurlijk Roel van Duyn’s Bloed, waarin een ongeluk in een kweekreactor figureert, maar niet de hoofdzaak is. Daarom enige aandacht voor Een nucleaire Titanic, geschreven door Jeroen Meulman. Het is een net verschenen 'fact-fiction roman' over een ongeluk in de kerncentrale Doel. Lees verder
Beschikbaarheid van water en de emissieloze energietoekomst
We zijn geen grote fans van het IEA, het Internationaal Energie Agentschap. Structurele onderschatting van de mogelijkheden van duurzame energiebronnen en het blijven vasthouden aan (onmogelijke groeiscenario's voor) kernenergie zijn een paar van de redenen daarvoor. Maar één conclusie uit hun nieuwe World Energy Outlook 2016 willen we je toch niet onthouden. Zoals bekend, we hebben er vaker overgeschreven (in 2015 en in 2014) heeft watergebruik veel te maken met elektriciteitsproductie. Lees verder
NRG; verslag van publiek gefinancierd onderzoek
NRG heeft het 'Onderzoeksjaarverslag 2015' gepubliceerd. Dat wil zeggen, het onderzoek dat publiek gefinancierd wordt - door de overheid dus, want naast een structurele subsidie van iets minder dan 10 miljoen wordt NRG gefinancierd door middel van onderzoeksopdrachten. Die onderzoeksopdrachten van de overheid zijn essentieel voor NRG, maar voor de overheid is het niet essentieel dat NRG dat doet. Dat onderzoek kan natuurlijk ook ergens anders gedaan worden –als we al vinden dat ze plaats moet vinden. Dat is geen reden om NRG overeind te houden. Lees verder
Openhouden Borssele kan belastingbetaler half miljard kosten
Overheidssteun voor de noodlijdende kerncentrale Borssele brengt grote financiële risico’s met zich mee, zo blijkt uit een analyse van Spring Associates in opdracht van Greenpeace en WISE. Alleen bij een verdubbeling van de stroomprijzen over de aankomende tien jaar zullen de benodigde investeringen lonend zijn. Bij gelijke of dalende energieprijzen kunnen de verliezen oplopen tot een half miljard. Overheidssteun voor kernenergie is weggegooid geld, stellen Greenpeace en WISE. “Het is niet te verkopen dat gewone burgers moeten betalen voor het risico op kernrampen en extra kernafval”. Lees verder
Rapport over mogelijkheden CO₂-reductie: voor elk wat wils
Gisteren, 18 juli, verscheen de beleidsstudie ‘Opties voor energie- en klimaatbeleid’ van het Planbureau voor de Leefomgeving. Het PBL is het nationale instituut voor strategische beleids-analyses op het gebied van milieu, natuur en ruimte. Het verricht zijn onderzoek gevraagd en ongevraagd, onafhankelijk en wetenschappelijk gefundeerd. Het rapport is vooral een inventarisatie van mogelijkheden en beleidskeuzes die daar bijhoren en daarom is het ook een beetje voor elk wat wils. Aan de andere kant bevestigd het rapport overduidelijk wat al lang gezegd wordt: CCS en kernenergie zijn helemaal niet nodig voor een CO₂-reductie van 80% in 2050. “De benodigde inzet van hernieuwbare energie in 2050 is vooral sterk afhankelijk van de inzet van CCS en kernenergie. Voor een emissiereductie van minstens 80 procent in 2050 is zonder de andere opties [CCS en kernenergie, Laka] ten minste 80 procent hernieuwbare energie nodig, en dit is op zich technisch mogelijk”. Lees verder
Kernenergie verliest het van duurzaam
In de eerste helft van dit jaar is er wereldwijd nergens begonnen aan de bouw van een kerncentrale. Een dieptepunt (of hoogtepunt, natuurlijk). Kernenergie verliest in snel tempo terrein aan duurzame energie. Dat concludeert de nieuwe editie van het World Nuclear Industry Status Report 2016, geschreven door Schneider en Frogatt. De belangrijkste cijfers worden hieronder op een rijtje gezet. Het hele rapport is hier te lezen. Alle vorige edities zijn te vinden in de bibliotheek van Laka. Lees verder
Zoutkoepel Gasselte ongeschikt voor opslag kernafval
De zoutkoepel in het Drentse Gasselte is ongeschikt voor de berging van radioactief afval. Dat is een belangrijke conclusie die Herman Damveld trekt in zijn op 11 juni verschenen boek “Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud”. In dit boek – een uitgave van de stichting Laka -geeft Damveld een overzicht van alle kwesties die zich hebben afgespeeld rond de opslag van kernafval. Volgens recente en nog niet gepubliceerde gegevens van TNO is de zoutkoepel Gasselte relatief klein, smal en spits. Ook heeft deze zoutkoepel een beperkte omvang en is het onbekend hoe diep de koepel ligt; het kan 400, maar ook 800 meter zijn. “Daaruit concludeer ik dat de zoutkoepel Gasselte niet geschikt is voor de aanleg van een opslagmijn voor kernafval. Deze zoutkoepel, die 40 jaar boven aan de lijst van de regering heeft gestaan en daardoor het centrum van acties en demonstraties was, valt af.” Lees verder
Balkenende: verliezen kerncentrale te groot voor provincie
Het rapport van de Commissie Structuurversterking en werkgelegenheid Zeeland (beter bekend als commissie Balkenende) is gepubliceerd. Het heet ‘Zeeland in stroomversnelling’. Het doel van de commissie was om ‘onderzoek te doen naar mogelijkheden om de economische structuur en werkgelegenheid in Zeeland te versterken’. Het voor ons interessante deel gaat over Delta en wat er met de kerncentrale Borssele moet gebeuren. In commissietermen heet dat dan ‘Uitplaatsen kerncentrale’.
Eerst wordt het probleem nog even geschetst: “De rendementen die bij de rendabele bedrijven (waterbedrijf Evides, netwerkbedrijf Enduris en Retail) gemaakt worden, kunnen dit verlies [van de gas- en kerncentrale, Laka] maar gedeeltelijk opvangen. Over 2015 heeft DELTA zodoende een verlies van € 110 miljoen geschreven.” Lees verder
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Herman Damveld
Kernafval in zout. Plannen 40 jaar oud
Uitgave van de stichting Laka met medewerking van Co2ntramine, Groningen, 11 juni 2016
Inhoud
In juni 1976 kondigde de Nederlandse regering de plannen aan voor berging van radioactief afval in zoutkoepels in Noord-Nederland. In de jaren daarop was dit een veelvuldig besproken thema dat mede de aanleiding was tot de Brede Maatschappelijke Discussie over (kern)energie. De regering nam toen geen besluit over de eindberging, maar de zoutkoepels bleven wel telkens in beeld. Begin 2016 publiceerde de regering het Nationaal Programma radioactief afval met het voorstel om het daadwerkelijke begin van de eindberging zo’n 100 jaar uit te stellen. Een belangrijk argument hiervoor is dat er veel te weinig geld opzij is gelegd om welke definitieve opslag dan ook te kunnen betalen.
Uit dit Nationaal Programma zou men kunnen concluderen dat er deze eeuw verder niets gaat gebeuren. Dat is niet helemaal het geval. De regering stelt namelijk nog in 2016 een zogeheten klankbordgroep in die advies moet uitbrengen voor een besluit in 2025 over de mogelijke opslagplaatsen voor kernafval. Het gaat dan om “potentieel geschikte zoekgebieden voor berging van radioactief afval die gereserveerd kunnen worden.” Daarmee komt de discussie over de vraag aan welke eisen die locaties moeten voldoen weer op tafel, een discussie die in de jaren 70 en 80 in Nederland al gevoerd is. De ervaring uit bijvoorbeeld Duitsland leert dat het jaren duurt voor er maatschappelijke overeenstemming is over die eisen. Om in 2025 een besluit te nemen zal snel begonnen moeten worden met de keuze van locaties. De discussie over opslag in zoutkoepels of kleilagen gaat hiermee weer op gang komen.
Omdat het in 2016 precies 40 jaar geleden is dat die discussie begon, deze publicatie. De inzet is om de geschiedenis samenvattend en zo begrijpelijk mogelijk te beschrijven, waarbij we de relevante bronnen zullen aangeven. We kiezen voor een gedrukte versie en zullen daarnaast uitgebreide teksten digitaal beschikbaar stellen. Lees verder