Van 11 tot 20 mei 2009 vond te Wenen de derde toetsingsconferentie plaats van het Gezamenlijk Verdrag inzake de veiligheid van het beheer van bestraalde splijtstof en inzake de veiligheid van het beheer van radioactief afval ("Joint Convention on the Safety of Spent Fuel Management and on the Safety of Radioactive Waste Management"). In oktober vorig jaar was al het rapport van Nederland over het afvalbeleid hier voor deze conferentie aangeboden. Nu is er het verslag van deze toetsingsconferentie, opgesteld door het Secretariaat van het IAEA. Ook is er een lijst met vragen (en antwoorden) die de andere 'verdragpartners' hadden over het Nederlandse afvalbeleid. In een brief aan de Kamer worden de volgens VROM belangrijkste onderwerpen van de conferentie vermeld. Van 7 tot 16 mei 2012 is de volgende Review Conference.
Categoriearchief: Radioactief afval
Vervoer van radioactief afval mag voorlopig doorgaan
Het vervoer van 'verglaasd' hoogradioactief afval over de weg naar de COVRA in Vlissingen-Oost mag doorgaan. Dat heeft de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State bepaald in een voorlopige uitspraak. Greenpeace had om schorsing gevraagd van de vergunning. Volgens Greenpeace brengt het vervoer onnodige risico's mee voor de openbare veiligheid of het milieu. Dat schorsingsverzoek is nu afgewezen. Het is het eerste afval van de al gesloten kerncentrale in Dodewaard dat na opwerking terug komt uit Sellafield aan de Ierse Zee en bij de COVRA voorlopig opgeslagen moet worden.
Cramer: ‘Problemen Asse geen invloed op eindberging afval’
Minister Cramer heeft (mede namens de minister van EZ) in antwoord op vragen uit de Kamer (van 30 maart, naar aanleiding van problemen met ondergrondse opslag van kernafval in zoutlagen in het Duitse Asse) gezegd dat opslag in de diepe ondergrond een optie blijft en dat er een fundamenteel mijnbouwkundig verschil is tussen een speciaal gebouwde eindbergingsfaciliteit en een oude zoutproductiemijn zoals die in Asse. Uit onderzoek van NRG blijkt dat "de problemen in de Asse-mijn geen invloed hebben op de wetenschappelijke conclusies over de geschiktheid van steenzout als gastgesteente voor eindberging".
Maar, zegt Cramer letterlijk: "Na een periode van tenminste 100 jaar is zoveel radioactief materiaal opgespaard dat dit" (economische haalbaarheid, laka) "wel het geval is."
Wat nu? Chantage?? Betekent dit, dat we niet eens met kernenergie kunnen stoppen, zelfs als we dat willen, omdat anders de eindberging economisch onhaalbaar is?
Opwerkingsafval van Dodewaard terug uit Sellafield
Volgens een publicatie in de Staatscourant is de vergunning verleend aan International Nuclear Services Ltd. voor invoer en vervoer van verglaasd radioactief afval voor opslag in de COVRA. De vergunning (voor 1 transport) is geldig tot 31 maart 2010 en is uitsluitend van toepassing op verglaasd radioactief afval dat eigendom is van GKN (de Gemeenschappelijke Kernenergiecentrale Nederland) als gevolg van het opwerken van bestraalde splijtstof op grond van opwerkingscontracten tussen GKN en Sellafield.
De kerncentrale in Dodewaard is in 1997 buiten gebruik gesteld, vanaf de eerste helft van de jaren '70 wordt het afval naar Sellafield gebracht voor opwerking. In 1981 werden de opwerkingscontracten goedgekeurd en "gesanctioneerd door middel van een goedkeuringswet."
Lees meer over opwerking van splijtstof uit Dodewaard hier of het dossier over opwerking hier.
Verdrag met Frankrijk over terugzenden kernsplijtingsafval
In het Tractatenblad is het Verdrag met Frankrijk gepubliceerd over opwerking en vooral terugzending van kernafval uit de kerncentrale in Borssele. Als voorwaarde voor het verder "binnenbrengen" van gebruikte brandstof is het door Franse wetgeving noodzakelijk geworden een tijdschema over terugzenden vast te stellen. De Fransen (het bedrijf Areva) verplicht zich binnen 6 jaar de splijtstof op te werken, en daarna moet het uiterlijk binnen 8 jaar terug naar Nederland. In Nederland wordt het bij de COVRA in Borssele in de HABOG opgeslagen; wat er de 100.000 jaar daarna mee moet gebeuren, weet niemand. Het laatste opwerkingsafval moet uiterlijk 2034 terug vervoerd zijn naar Nederland. Borssele heeft een contract voor opwerking van splijtstof tot 2015.
Lees de geschiedenis over de opwerkingscontracten van Borssele. Lees verder
Verrijkt uranium in schroot gevonden
Eind 2008 zijn er bij de firma KMR Stainless BV in Dordrecht twee gesloten zeecontainers met roestvast staalschroot aangeleverd vanuit St. Petersburg (Rusland). Bij de aankomst en de behandeling bleek een deel van de ladingen een verhoogd stralingsniveau te hebben. De Röntgen Technische Dienst (RTD) en het RIVM hebben de verontreiniging onderzocht. Het bleek dat twee stukken schroot (stukken buis) verontreinigd zijn met circa 4% verrijkt uranium. De twee andere stukken (onbekende voorwerpen) zijn verontreinigd met circa 13% verrijkt uranium. In de eerste week van februari zijn door de IAEA monsters genomen waardoor mogelijk de herkomst valt te achterhalen. De stukken schroot zullen voor verwerking als radioactief afval worden overgedragen aan COVRA.
Rapport over veiligheid afvalopslag in Nederland
Elke drie jaar is er een Toetsingsconferentie van het Gezamenlijk Verdrag inzake de Veiligheid van het Beheer van Bestraalde Splijtstof en inzake de Veiligheid van het Beheer van Radioactief Afval (Trb. 1999, 164). Voor die conferentie behoort elke "Verdragsluitende Partij een rapport in te dienen betreffende de maatregelen die zij heeft genomen ter nakoming van de verplichtingen van dit Verdrag." Volgend jaar is er weer een toetsingsconferentie (de derde na 2003 en 2006) en het Nederlandse rapport (door de ministeries VROM, SZW, EZ en BuZa) is nu uit (maar wel in het Engels).
NRG krijgt faciliteit voor behandeling hoog radioactief afval
Milieuminister Cramer wil NRG in Petten vergunning verlenen voor de bouw en inrichting van een verpakkingsunit voor hoog radioactief afval. Circa 1500 vaten met hoog radioactief afval zullen in de nieuwe nucleaire faciliteit uitgesorteerd en herverpakt worden en vanaf 2010 vanuit Petten over de weg naar Borssele getransporteerd worden. NRG denkt tot en met 2015 in totaal 85 transporten naar Zeeland nodig te hebben. Het hoog radioactieve afval is de erfenis van 40 jaar nucleair onderzoek en ligt al tientallen jaren in Petten opgeslagen. Een deel van de vaten verkeert in matige tot slechte conditie.
Veel radioactiviteit in ziekenhuisafval
Sinds er bij de afvalverbrandingsinstallatie HVC in Dordrecht eind maart (als eerste in Nederland) detectieapparatuur is geplaatst, is er in die drie maanden al honderd keer alarm geweest vanwege radioactief materiaal in het huisvuil, waarvan tientallen keren het stralingsniveau hoger bleek dan de grenswaarde: "een behoorlijke mate van radioactiviteit", waarna de inspectie van het ministerie van VROM gewaarschuwd wordt. Het blijkt te komen door het radioactieve jodium-131. Jodium 131 wordt in ziekenhuizen gebruikt voor onder meer schildklieronderzoek. Het radioactief gelabelde jodium wordt via een infuus in de bloedbaan gebracht. De schildklier neemt het op waarna een scan van het orgaan kan worden gemaakt. Na de medische behandeling scheidt de patiënt de radioactieve stof dagenlang uit. En komt dan (soms) in incontinentieluiers, inlegkruisjes, urinezakken en dergelijke.
Samenwerking met België over opslag radioactief afval
NRG en COVRA hebben het initiatief genomen om met Belgie te praten over eindberging van radioactief afval. "Het Nederlands onderzoek naar eindberging concentreert zich voornamelijk op de wetenschappelijke en technische aspecten van veiligheid en haalbaarheid van een eindberging in Nederland", aldus het persbericht van het NRG. "Aan de maatschappelijke acceptatie van eindberging is nog weinig aandacht gegeven. De relatief kleine hoeveelheid Nederlands afval en complexe en lange voorbereidingstijd voor eindberging, maken een zuiver nationaal onderzoeksprogramma minder aantrekkelijk." België onderzoekt eindberging van afval in diep ondergrondse Boomse klei, een formatie die zowel in Nederland als in België voorkomt. "Ook hebben de Belgen ervaring met het creëren van draagvlak en het betrekken van de lokale bevolking bij het besluitvormingsproces voor een eindbergingsfaciliteit", aldus NRG.